RTV Connect: Zoals je van ons gewend bent, begonnen we deze week met het verhaal van Marjolein van den Broek. Niet dat we met haar beginnen, maar we besteden wel aandacht aan het APCG in deze uitzending. Iedere week. Marjolein is volledig blind, waardoor het voor haar lastig kan zijn zich door Arnhem te bewegen. Nieuwe routes moet ze eerst een aantal keren oefenen, samen met iemand anders, of ze maakt gebruik van de regiotaxi. Aan de regiotaxi zitten dan weer veel regels verbonden, omdat je zowel een minimaal als een maximaal aantal ritten per jaar hebt.
RTV Connect: En in aanloop naar die gemeenteraadsverkiezingen werkt RTV Connect samen met het APCG, het Arnhems Platform Chronisch zieken en Gehandicapten, en Bijzonder in Arnhem, en iedere week lichten we één onderwerp uit het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking uit, en op vrijdag bekijken we met een Arnhemse politicus hoe dat onderwerp in Arnhem verbeterd zou kunnen worden. Deze week gaat het over artikel 20, mobiliteit, en Niels Scholten, lijsttrekker van Volt Arnhem, kan ons daar vast meer over vertellen. Niels, hoe is het gesteld met de mobiliteit in Arnhem?
RTV Connect: Zo te horen is Niels verdwenen. Ik denk dat Niels verdwenen is.
RTV Connect: Moeten we opnieuw bellen? Ik ga even zeggen. We gaan even wat muziek draaien.
RTV Connect: De korte versie van Dua Lipa, want Niels is weer terug.
Niels: Ja, ik hoorde jullie op de achtergrond, maar de verbinding was ook ineens weg.
RTV Connect: Je had ons wel gehoord. In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen hebben we het erover hoe het nou is om door Arnhem te bewegen als je een beperking hebt, een visuele beperking of een lichamelijke beperking. Hoe sta jij erin als lijsttrekker van Volt Arnhem?
Niels: Ik hoorde het verhaal van afgelopen maandag natuurlijk vaan die mevrouw die blind is. Het is lastig als iemand die daar niet dagelijks mee te maken heeft, om daar iets van te vinden, dus probeer ik me daarin te verplaatsen. Wat heb ik gedaan, ik heb een goede vriend gebeld die wel in die situatie zit, ook een Arnhemmer. We hebben het er in het verleden wel eens over gehad, maar nu goed eens de discussie van: hoe maak jij dat dagelijks mee? En dan blijk je toch tegen enorm veel obstakels aan ten lopen, waarvan een groot deel niet eens nodig zouden hoeven zijn, die oplosbaar zijn.
RTV Connect: Want, wat voor dingen dan?
Niels: Waar hij mee aankwam, als voorbeeld. Een belangrijk ding is, het liefst zou hij natuurlijk willen, en dat zou ik zelf dus ook willen, je wil het minst afhankelijk zijn van anderen. Je wil zelfredzaam zijn, en je hebt een beperking, dus jen weet dat je niet overal direct in mee kan, maar dat wil je eigenlijk het liefste naar de achtergrond hebben en maximaal kunnen participeren in de maatschappij, zoals men dat zegt dan. Waar hij dan tegenaan loopt is van, afhankelijk van zo’n busje die langskomt als je ergens heen wilt, en dat moet jen dan drie uur van tevoren aanmelden, en als je te laat bent, dan krijg je het niet. Maar andersom net zo: ik ben wel eens een uurtje of twee uurtjes ergens eerder klaar, en dan moet ik net zo lang wachten totdat het busje een keer komt, dan zit ik twee uur te duimen draaien, want er zit totaal geen flexibiliteit in. En ja, dat is toch volgens mij wat je zelf niet wil. Ik ben zelf gewend, ik pak de fiets of de auto als ik ergens heen wil, en ik vind dat we dat zoveel mogelijk moeten nastreven voor mensen die minder, hm, kunnen rondreizen zoals ze willen, dat toch zo maximaal mogelijk faciliteren.
RTV Connect: En je moet ook wel gewoon heel goed kunnen plannen als ik het jou zo hoor zeggen. Toch?
Niels: En wat hij ook aangaf, je krijgt bijna angst om de deur uit te gaan. Dat is natuurlijk heel triest. Je komt bijna in een sociaal isolement. Hij gaf een voorbeeld, hij weet niet als je met de bus gaat – de uitstap is te groot. De buschauffeur, houdt die er rekening mee – hij heeft een blindengeleidehond – houdt die er rekening mee dat ik eerst op mijn plek zit, of geeft hij al gas voordat ik überhaupt een plekje gevonden heb? Er staat iemand op in de bus – elke bus heeft een plekje gereserveerd voor oudere mensen of minder valide mensen, maar niet iedereen doet dat ook. Het weerhoudt hem ervan om überhaupt zo’n stap te nemen, en dat is wat we niet moeten willen. Je wil een inclusieve samenleving nastreven, en dan moeten mensen niet bang zijn om ergens heen ten gaan. Bewegingsvrijheid is een eerste levensbehoefte.
RTV Connect: En denk jij dat het helpt als je een partner hebt, of iemand die je op een bepaalde manier erbij helpt, dat je niet zelfstandig hoeft te reizen, maar met hulp van iemand. Dat zou wel kunnen helpen?
Niels: Ja, dat kan zeker helpen. Maar dan nog: je wil niet altijd een ander tot last zijn. Dat zou ik zelf ook niet willen. Ik heb dat al op het moment dat ik zelf – dat is een gek vergelijk – dat ik een griepje heb en ik zit thuis op de bank, dat ik mijn partner moet vragen om iets voor mij te doen. Tenminste, het grootste deel van de mensen, die wil zelfredzaam zijn, je wil voor jezelf iets kunnen doen. En het is niet erg om een keertje om hulp te vragen, maar als je dag in, dag uit afhankelijk bent van een ander om gewoon je leven te kunnen leiden, dat is niet iets waar je heel blij van wordt.
RTV Connect: Niels, nu hebben wij de mensen op straat een dilemma voorgesteld. Ik leg hem ook even bij jou voor. Je bent blind en daardoor kun je even niet op de fiets stappen of in de auto ergens heenrijden. Hoe zou je dan willen rijden. Dan is het antwoord:
- ik vind het belangrijk om zo min mogelijk van anderen afhankelijk te zijn, dus ik reis het liefste met de bus of de trein, en als ik dat niet kan maak ik gebruik van aanvullend vervoer. Of:
- ik snap dat ik niet zelfstandig kan reizen, dus ik hoop dat ik een vrijwilliger kan vinden die met mij meegaat. Of:
- ik heb een partner en die kan mij overal naartoe brengen.
Die keuzes hebben wij voorgelegd. Voor welke keuze zou jij gaan?
Niels: Ja, duidelijk, wat ik al aangaf. Dezelfde lijn, dat is (a). Je zou zo min mogelijk van anderen afhankelijk moeten zijn, en alleen bij uitzondering – en dan kun je (b) en (c) nog uitwisselen, de ene keer is het een partner, de andere keer een vrijwilliger. Maar in de basis zou je zelf met de bus of trein kunnen reizen, en dan aanvullend daarop – in principe zou de bus en trein zo goed moeten zijn dat je dat zo min mogelijk nodig hebt – het aanvullende vervoer. En dan moet dat aanvullende vervoer wat meer flexibiliteit erin komen, zodat je minder afhankelijk bent. Die mevrouw van maandag gaf aan dat je een soort van knipkaart hebt, en als je die niet twaalf keer gebruikt in een jaar, dat je dan je aanspraak kwijtraakt. Dat kan niet waar zijn, dat je aan het einde van het jaar denkt: oh, het is december, ik moet nog drie keer, laat ik drie ritjes gaan maken, dan heb ik tenminste in januari weer wat.
RTV Connect: Oké, dus dit is een van de punten die ik terug ga zien in het programma van Volt Arnhem, begrijp ik?
Niels: Nou, eerlijk gezegd, we zijn nog druk doende met het programma schrijven. Ik vind dit leuk, he, ik spreek met veel mensen. Dit is ook een trigger dat ik met een stofkam door ons verkiezingsprogramma ben gegaan. Hebben wij hier voldoende oog voor? Eerlijkheidshalve moet ik zeggen: hadden we niet. Maar we hebben nu zeker een aantal punten opgenomen waarvan we vinden dat dat meegenomen moet worden. En dat VN-verdrag, ja, dat zouden we veel meer moeten nastreven. Wat ik persoonlijk als ambitie zou vinden voor gemeente Arnhem, wij stonden afgelopen jaar niet in het lijstje van meest toegankelijke gemeenten. Daar is een verkiezing voor elk jaar. Hoe mooi zou het zijn als wij in 2023 of 2024 voor elkaar krijgen dat Arnhem in de top-3 of top-5 staat van meest toegankelijke gemeentes van Nederland?
RTV Connect: Aldus Niels Scholten, de lijsttrekker van Volt Arnhem.
Transcriptie : Tuijnman Professional Services http://velotype.nl/