Goede avond,
Ik ben Signe, toen ik 10 jaar geleden werd geboren hadden mensen met een beperking in Nederland nog niet dezelfde rechten als mensen zonder beperking.
Dat kwam pas toen ik 2 jaar was, in 2016, toen in Nederland het VN verdrag Handicap ging gelden.
Op 11 september dit jaar lieten de Verenigde Naties weten dat Nederland niet genoeg doet om deze rechten echt waar te maken.
Daarom begon op 3 december, de dag van mensen met een beperking, de landelijke actie #OnsGeduldIsOp.
Bij die actie hoort een petitie die al meer dan 16 duizend keer is getekend.
De petitie roept op om nu echt werkt te maken van het VN verdrag Handicap.
Dat moet de regering in Den Haag doen, maar ook in Arnhem moeten echt dingen veranderen.
Wij zijn hier vandaag om te laten zien dat we verandering willen. Dat doen de mensen die hier in de raadzaal kunnen zijn, maar ook de mensen die hun foto hebben gedeeld, die thuis meeluisteren en die ons laten weten welke problemen zij elke dag tegen komen.
Daarvan delen wij graag een paar voorbeelden, de eerste twee voorbeelden gaan over mijzelf:
- Ik wil naar een school in de buurt, maar als ik straks naar het VWO wil, moet ik naar Nijmegen.
- We hebben 1 jaar en 10 maanden moeten wachten op een beschikking voor een rolstoelbus.
- Ieder jaar moet ik weer bewijzen dat ik nog steeds begeleiding nodig heb, terwijl mijn autisme niet verdwijnt.
- De brieven van de gemeente zijn moeilijk te begrijpen.
- Als ik naar een bijeenkomst ga, moet ik meestal zelf organiseren dat er een tolk bij aanwezig is.
- Vluchtroutes zijn niet toegankelijk, want de brandweer gaat er vanuit dat iedereen zelfstandig en lopend een locatie kan verlaten.
- Ik kan niet bij mijn klasgenootjes spelen, want zij wonen in portiekflats zonder lift.
- Ik ontvang zorg van Fokus, maar die is niet passend voor mij, toch wil de gemeente in een andere woning geen aanpassingen meer vergoeden. Want ik woon al adequaat.
- Ik krijg geen bijdrage voor een handbike, want ik heb elektrisch ondersteuning op mijn handrolstoel en de gemeente vergoed maar één elektrische voorziening.
- Om mijn huishoudelijke hulp te behouden, moet mijn hele gezin medisch gekeurd worden.
- Ik kan de straat niet oversteken, want er is geen verkeerslicht in de buurt. Dat mag niet want dan kan de bus niet hard genoeg doorrijden.
- Het wijkteam bepaalt hoeveel dagen in de week ik mag werken, want mijn kind heeft gespecialiseerde kinderopvang nodig.
Met deze voorbeelden vragen we niet om medelijden.
En we willen geen bewondering dat we hier komen inspreken.
We willen mensenrechten!
En ons geduld is op!
Dus teken de petitie en zorg dat in 2025 in Arnhem een nieuwe inclusie agenda komt, met harde afspraken.
Want ik wil niet tot mijn 25e moeten wachten op gelijke rechten!